Vroeger had ik elke winter last van een serieuze winterdepressie. Tegenwoordig gelukkig niet meer. Deze blog gaat over welke verandering in mijn leven daaraan heeft bijgedragen. Als je bekend bent met somberheid, hoop ik dat het je inspireert.

Wie gevoelig is, graag diep over dingen nadenkt en het fijn vindt om alleen te zijn, kan zich makkelijk 'anders' voelen. Het kan verleidelijk zijn om je anders voor te doen, wat veel energie kost en hartstikke zonde is. Want introversie is een waardevolle karaktereigenschap. Daarover gaat deze blog.

Soms schrijf ik een blog die ik niet publiceer. Omdat het niet goed voelt. Mijn hoofd zegt dan: maar je hebt er zo veel tijd aan besteed! Maar van binnen voel ik dan gewoon een 'nee'. Ik weet niet waarom. Het is het gewoon niet, er ontbreekt iets. Mijn hart zit er niet in, waarschijnlijk. Het voelt te intellectueel, teveel 'hoofd'. (...)

Nu het sinterklaasfeest voor de deur staat, zie ik ineens weer het grote verband tussen onze maatschappij en hoe we zelf in elkaar zitten. De reden waarom we allemaal zo druk zijn, en tegelijkertijd vaak zo weinig zin en betekenis vinden in ons leven. Dat we zoveel materiële welvaart hebben, maar tegelijkertijd bij bosjes wankelen en omvallen door stress en burn-out...

In de natuur is het momenteel duidelijk een tijd van loslaten. We vinden de herfst normaal, omdat we best weten dat alles in de natuur in cycli verloopt. We zijn vertrouwd met de natuurlijke cycli van dag en nacht, eb en vloed, groei en afsterven, zomer en winter, vasthouden en loslaten. Maar dat dit natuurlijke proces van vasthouden en loslaten zich niet alleen in het bos, maar ook in onszelf wil voltrekken, daar zijn we een stuk minder mee vertrouwd.

Hoe zou het zijn... Als je weer ècht kon ontspannen? Als je zou stoppen met streven? Als je je niet meer anders zou voordoen dan je bent? Als je je volkomen op je gemak zou voelen, terwijl je gewoon jezelf bent? Als je zou mogen doen wat je leuk vindt en waar je goed in bent? ... Hoe zou dat zijn...?

Ik kreeg veel reacties op mijn vorige blog, waarin ik vertelde over een jonge vrouw die een hartaanval had gekregen. Waarna 'me-time' voor haar een andere invulling kreeg. Een blog over het belang van doen waar je ècht blij van wordt - wat vaak iets anders is dan we denken. Eén van die reacties was van een jonge vrouw die mij mailde met de vraag hoe ze die me-time praktisch voor elkaar zou kunnen krijgen. Zij voelde daar nauwelijks ruimte voor in haar leven. Daarover gaat deze blog.

Vandaag las ik een interview met een vrouw van begin 40 jaar die een hartaanval had gehad. Nadat ze jarenlang 80 uur in de week werkte. Die hartaanval leidde bij haar tot een proces van bewustwording, en één van de dingen die ze daarover vertelde, is voor velen van ons een wijze les.

Ken je dat gevoel van een overvolle kledingkast? Je wilt 's morgens iets leuks aantrekken, maar als je de deur van je kledingkast opentrekt, zakt de moed je in de schoenen. De meesten van ons hebben in hun leven heel veel overvolle kasten. Zowel letterlijk als figuurlijk. Een blog over het Marie-Kondoën van je leven. Zodat er meer tijd en ruimte overblijft om te gaan ontdekken wat je wilt en waar je energie van krijgt.

'Ziel'. Nuchter als ik ben, kon ik tot voor kort niet zoveel met dat woord. Maar inmiddels laat ik me de weg wijzen door de wijsheid van mijn ziel. Het geeft zoveel meer flow, richting en helderheid, dat ik het je van harte kan aanbevelen. Daarom deze blog, over wat je 'ziel' nu eigenlijk is, en hoe je ziel je kan helpen om geluk te vinden.